Post Description

Nederland Zingt met Pasen (1), 23 maart 2008

Ds. Arie van der Veer is met Pasen op bezoek bij dierenarts Frank Blaauw. Na zijn middelbare school weet Frank niet echt wat hij wil. Na verschillende opleidingen te hebben geprobeerd en een half jaar in Bolivia te zijn geweest, kiest hij voor het beroep dierenarts. Het leukste aan dit werk vindt hij de rundveesector en geniet ervan als hij de geboorte van een nieuw dier meemaakt. Ds. Arie van der Veer gaat met Frank mee naar verschillende boerderijen om te zien hoe het leven van een dierenarts is. Ook praat hij met Frank over de mooie en minder mooie kanten van het vak. De meditatie en gesprekken worden afgewisseld door koor- en samenzang.

Meditatie: Geen veearts meer nodig

Pasen is het feest van nieuw leven.

Het is het feest van de lente. De kleur van Pasen is daarom geel. Geel is immers de kleur van de bloemen die bloeien in het voorjaar. Op Pasen eten we een (extra) ei. Het ei is immers symbool van het nieuwe leven. De winter is voorbij. De lammetjes spelen in de wei. De blaadjes komen weer aan de bomen en de kuikens piepen uit het ei.

Nieuw leven!

Elk voorjaar is het er weer.

De gast met Pasen in het programma Nederland Zingt op Zondag is de veearts Frank Blaauw. Hij is veearts met hart en ziel. Eén van de mooiste dingen van zijn werk vindt hij de verloskunde. Nog steeds kan hij gaan stilzitten op strobaal en genieten en onder de indruk zijn van de schepping, als er een kalfje of geboren is.

Wat hem aanspreekt in nieuw leven? 'Ik denk dat het het pure is, het onschuldige, er zit niks verkeerds bij, het is zoals het zou moeten zijn. Nog niet bedorven door iets of iemand. Ongelooflijk mooi om naar te kijken, de eerste pogingen van een net geboren dier om te staan.’ ‘Een nieuw leven is natuurlijk een teken van hoop. Het bepaalt je elke keer bij de grootsheid van Gods schepping’.

Het nare van zijn vak is dat hij altijd geroepen wordt als er problemen zijn. De boer heeft bij normale bevallingen geen veearts nodig...Maar er is genoeg werk, want de schepping kent vele problemen...Ook het nieuwe leven dat elk voorjaar begint is bedreigd leven.

Waarom is Pasen zo’n geweldig feest? Omdat de boodschap van het feest dat de kerk op Pasen viert, de boodschap is van echt nieuw leven. We zijn door Christus werk op weg naar een leven dat God heeft bedoeld. Een leven zonder zonde, zonder gebrokenheid.

“Want nu de HEER is opgestaan, nu vangt het nieuwe leven aan, een leven door zijn dood bereid, een leven in zijn heerlijkheid”.

Straks hebben we geen veearts meer nodig.

Frank Blaauw vindt dat niet erg.

Kijk en luister.

----------------------------------------

Nederland Zingt met Pasen (2), 24 maart 2008

In deze kortere aflevering van Nederland Zingt met Pasen houdt Ds. Arie van der Veer een meditatie. Ook is er veel koor- en samenzang.

Meditatie: Slachtvee

Ook al is het nu zestig jaar geleden: je went nooit aan de verschrikkelijke beelden van de concentratiekampen. Die bijna eindeloze rijen van mannen en vrouwen, kleine kinderen op weg naar de dood.

Een Jood zei ooit: het is precies wat in psalm 44 staat: ‘U hebt ons als slachtvee uitgeleverd, ons onder vreemde volken verstrooid. U hebt uw volk van de hand gedaan. Veel bracht de verkoop niet op”. Wat is het leven van het Joodse volk de eeuwen door zwaar geweest.

Maar niet alleen van hen. Ook het christelijk geloof vrijwaart je niet van tegenslag, moeiten en zorgen. Er zijn gelovige mensen die toch een heel zwaar leven hebben gehad en nog kennen. Ook voor hen is die tekst uit psalm 44 heel herkenbaar.

Deze tekst uit die oude psalm komt in het Nieuwe Testament terug. En wel in een heel bijzonder hoofdstuk: Romeinen 8. Daar worden de tegenslagen van dit leven uitgebreid genoemd: honger, armoede, gevaar, het zwaard, machten en krachten, de dood. Slachtvee is een naar woord. Het is immers bestemd voor de dood. Maar zo wordt het gevoeld en benoemd.

Maar er staat meer. Er wordt verwezen door Paulus naar God die ook zijn eigen Zoon niet gespaard heeft maar voor ons allen heeft overgegeven. Er wordt gewezen op kruis. God heeft dit moeite volle leven gedeeld. Onze pijn werd Zijn pijn. Onze dood werd Zijn dood.

Maar Hij heeft nog meer gedaan. God heeft ons leven gedeeld, maar Hij heeft de dood ook overwonnen. Slachtvee wordt geslacht en geconsumeerd. Maar dit lam is overwinnaar en stond op uit de dood.

De dood heeft niet het laatste woord. Over Hem niet en daarom ook niet over zijn kinderen. Het leven mag dan zwaar en soms heel moeilijk zijn. Niets, maar dan ook niets, ook de dood niet, kan ons scheiden van de liefde van Christus.

Jezus is overwinnaar. Het Lam dat regeert.

Absoluut geen slachtvee.

----------------------------------------

Nederland Zingt op Zondag 30 maart 2008

Deze uitzending staat in het teken van het Lucas 15-jaar van het Evangelisch Werkverband binnen de Protestantse Kerken in Nederland. Ds. Arie van der Veer is op bezoek bij Berry en Gerjanne Mondria, die de kerk weer als hun thuis hebben teruggevonden. Berry leefde jaren voor zijn vrienden en bier, alles om een goed imago te houden. Zijn vrouw Gerjanne durft er niet veel van te zeggen en raakt in depressie. Tijdens deze depressie gaat ze op zoek naar God. Na veel tegenstribbelen wordt ook Berry weer geraakt door Gods liefde. Ds. Arie van der Veer houdt de meditatie. De gesprekken en meditatie worden afgewisseld met koor- en samenzang.

Meditatie: Een dood geloof

In de gelijkenis van de verloren zoon is er ook sprake van een broer van hem. In tegenstelling tot zijn losbandige broer leidde deze man een keurig leven. Al jarenlang woonde hij met zijn vader op de boerderij. Z'n vader had een geweldige kracht aan hem. Mede dankzij zijn inzet kon het werk op de boerderij na het vertrek van de andere broer gewoon doorgaan.

Daarom is het wel heel pijnlijk dat er uitgerekend tussen de vader en deze toegewijde zoon een pijnlijk conflict ontstond bij de plotselinge thuiskomst van die andere zoon. Dat zijn vader deze laatste zo uitbundig ontving, een feest nota bene voor deze kerel organiseerde, deed hem verschrikkelijk pijn. Hij stak zijn ergernis niet onder stoelen en banken. Hij vond het onbegrijpelijk dat zijn vader zich zo uitsloofde.

Blijkbaar kende deze zoon zijn vader toch niet zo goed. Anders had hij moeten begrijpen dat zijn vader, ondanks de grote fouten van zijn broer, hem nooit zou laten vallen.

Altijd op de boerderij te hebben gewoond en toch elkaar ten diepste niet goed kennen.... Aan dit verhaal moest ik denken toen ik een programma maakte met Berry Mondria. Hij vertelde mij hoe hij opgroeide in de kerk. Hij deed er ook belijdenis. Hij volgde het gewenste patroon. Maar een persoonlijke relatie met God had hij niet. Hij brak nooit met de kerk, maar was, volgens eigen zeggen, een dood lid.

Dat te moeten ontdekken is een pijnlijk maar bevrijdend proces. Pijnlijk omdat het een streep zet onder vermeende zekerheden. Bevrijdend omdat het leidde tot een nieuw leven.

Kijk en luister.

Bijbelgedeelte: Johannes 3: 5-11 en 14-16.