Post Description

Wild Ponies: Radiant
  
  
Je kunt pas serieus van muziek genieten wanneer je niet stoeit met de geloofwaardigheid van de artiest. Althans zo werkt dat bij mij. Bij hun vorige plaat – Things That Used To Shine – trok ik de oprechtheid van deze artiesten in twijfel. The styling van hun hoes en de geënsceneerde foto’s leidden mij af van de muziek. Dusdanig kneuterig ervoer ik ze dat hun muziek wel van een vergelijkbaar gehalte moest zijn. Radiant kent geen verstorende bijverschijnselen. Ditmaal werd ik domweg overrompeld door de kwaliteit van de liedjes, zoals het ideaal gezien wordt verondersteld te gaan. Toen ik besefte dat de Wild Ponies zelf hun nummers schrijven, nam mijn indruk toe. De kern van Wild Ponies bestaat uit Doug and Telisha Williams. Ze zijn weliswaar niet honderd procent verantwoordelijk voor de composities. Het duo is verschillende samenwerkingen aangegaan op dit vlak. Zo schreven ze samen met Amy Speace, Mariah Moore, Robby Hecht, Jeff Barbra, Sally Barris en Amelia White aan de liedjes voor dit album. Zeven van de elf liedjes zijn weliswaar co-writes, wat overigens niet zegt dat de resterende nummers tekort schieten. Radiant als geheel is een coherent album. 
De Wilde Pony's begeven zich op het terrein van dierbare momenten en herinneringen. Ze zingen van de dingen die onaangekondigd op je pad komen tot beloningen die je ten deel vallen. Van euforische tot diep tragische. Waaruit bestaat een leven zodat je kunt stellen dat alles er uitgehaald is? Telisha & Doug nemen de luisteraars mee in hun ervaringen, en stellen die op hun gemak. Ze doen dit fluisterzacht, indien nodig. Geluidstechnisch overtuigt Radiant over de gehele lengte. Het duo kreeg hierbij ondersteuning van Megan Jane en Fats Kaplan. Lesje geleerd. Muziek luisteren doe je met je oren, en Wild Ponies strelen ze naar believen.