Post Description

In Het leven in tijden van vrede vertelt Francesco Pecoraro de geschiedenis van onze West-Europese 
beschaving vanaf de Tweede Wereldoorlog tot nu – en daarna. Dat doet hij via de gedachten en woorden 
van de 69-jarige ingenieurIvo Brandani, die op een dag in mei 2015 wacht op het vliegtuig dat hem van 
Sharm el-Sheik terug naar Rome moet brengen.

Tijdens de lege uren in de wachtruimte overdenkt Brandani wat hij allemaal heeft meegemaakt in de bijna 
zeventig jaar van zijn leven, en wat hij van zijn leven heeft gemaakt: de decadentie van de jaren 2000, 
de hypocrisie van de jaren negentig, en verder terug in de tijd de studentenprotesten in de jaren zestig, 
de ontdekking van liefde en seks, de harde jaren van zijn kindertijd onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog. 
Heeft hij echt geleefd? Wat laat hij na? En wat hebben die zeventig jaar vrede eigenlijk gebracht? Aan het 
einde van de dag stapt hij in het vliegtuig, en sterft aan de infectie die hij 's ochtends heeft opgelopen.


Met zijn observaties en overpeinzingen probeert Brandani greep te krijgen op de voortdurende verandering 
die leven is, op de ongrijpbare werkelijkheid waarvan hij alleen maar ellende en rampspoed verwacht. Daar 
stelt hij de precisie van de wetenschap, de techniek tegenover, als een soort reddingsboei. Onder zijn blik op 
geschiedenis en werkelijkheid voelt de lezer de emotionele onderstroom – woede, verongelijktheid, frustratie, 
maar met de nodige humor en lichtvoetigheid beschreven. 

De Italiaanse critici vergeleken deze roman niet voor niets met het werk van Musil, Céline, DeLillo, Joyce. 
Het is een geweldig boek, het is grote literatuur.



Was verzoek:
gerard | op 9 januari 2018 | 20:48    
Truman: zie je kans Leven in tijden van vrede 
van Franceso Pecoraro (2017) op te duikelen?
----------------------------------------------------------
Inmiddels gelukt.

Alsjeblieft.