Post Description

Cornelis Vreeswijk - Veronica

*** Cornelis Vreeswijk (IJmuiden, 8 augustus 1937 – Stockholm, 12 november 1987) was een Nederlands-Zweedse zanger en liedschrijver.

Cornelis Vreeswijk werd in 1937 in IJmuiden geboren als oudste van vier kinderen. Zijn vader, Jacob Cornelis Vreeswijk, had een taxi- en garagebedrijf. In 1950 – Cornelis was toen dertien jaar oud – verhuisde het gezin naar Stockholm in Zweden, waar zijn vader als automonteur ging werken. Het gezin remigreerde met dochter Tonny in 1961 naar Nederland, maar Cornelis bleef in Zweden wonen, om daar een carrière op te bouwen.

Vreeswijk debuteerde in 1964 met Ballader och oförskämdheter ("Ballades en vrijpostigheden"). Zijn grote doorbraak kwam in 1968 met Tio vackra visor och personliga Person ("Tien mooie liederen en persoonlijke Person", een woordspeling op een Zweedse achternaam). Hij nam ook liederen op van Carl Michael Bellman (1740-1795, een Zweeds dichter) en Evert Taube (1890-1976), zijn directe voorganger als belangrijkste Zweedse troubadour. Vreeswijk was geliefd in Zweden, maar ook omstreden. Een aantal van zijn liedjes mocht niet op de radio gedraaid worden omdat men de teksten aanstootgevend vond. Vreeswijk lag ook meermalen in de clinch met de Zweedse belastingdienst en hij stierf in 1987 berooid.

Ook na zijn dood bleef Vreeswijks oeuvre in Zweden ongekend populair, getuige ook de Cornelis Vreeswijkdag, die jaarlijks in augustus in Stockholm wordt gehouden. Ook zijn sterfdag wordt nog altijd herdacht. In Stockholm is ook het Cornelis Vreeswijk Museum (juni 2011 gesloten). Zijn zoon Jack Vreeswijk, geboren in 1964, is in de voetsporen van zijn vader getreden en vertolkt ook regelmatig diens repertoire.

In 1966 werd Vreeswijk door de VARA uitgenodigd naar Nederland te komen. Een single van De nozem en de non flopte. Zes jaar later verscheen zijn elpee Cornelis Vreeswijk (1972) die met platina werd bekroond; er werden honderdduizend exemplaren van verkocht. Als gevolg daarvan bereikte De nozem en de non alsnog de Top 40. Zijn volgende Nederlandstalige platen hadden echter weinig succes.

In 1973 verscheen zijn elpee I stället för vykort ("In plaats van ansichtkaarten"), waarop hij stelling nam tegen de oorlog in Vietnam. Hij zette in 1978 teksten van Víctor Jara op de plaat.

In 1974 reikte Prins Adrianus I van carnavalsvereniging de Pintenwippers uit IJmuiden aan Vreeswijk het grootkruis der Pintenwippers uit.

Vreeswijk nam nog een aantal andere Nederlandse platen op, maar die hadden geen commercieel succes. Zijn laatste Nederlandse elpee, Ballades van de gewapende bedelaar, geldt als zijn beste Nederlandse plaat en benadert het niveau dat Vreeswijk in zijn Zweedse werk wist te halen.

In 1985 werd bij Vreeswijk leverkanker geconstateerd. Hij stierf twee jaar later op 50-jarige leeftijd. Zijn begrafenis werd rechtstreeks uitgezonden op de Zweedse televisie. Hij is nooit Zweeds staatsburger geworden.

In november 2010 ging in Zweden een film over zijn leven in première, Cornelis.

Het Cornelis Vreeswijk Genootschap werd op 27 mei 2000 in Westwoud opgericht. In 2001 vond de opvoering plaats van het uit het Zweeds vertaalde stuk De Troubadour Van IJmuiden, over het leven van Vreeswijk, met Jules Croiset in de hoofdrol. Een jaar later, in 2002, verscheen er een Nederlandse hommage-cd, een initiatief van het Cornelis Vreeswijk Genootschap. De cd Cornelis Vreeswijk - Een Hommage bevat naast bijdragen van Jack Spijkerman, Erik van Muiswinkel, Bob Fosko, Maarten van Roozendaal, Jeroen van Merwijk en Bram Vermeulen ook bekend en onbekend werk van Vreeswijk. Op 7 juni 2003 werd in IJmuiden een borstbeeld van Vreeswijk onthuld. Hans Polak maakte in datzelfde jaar een televisiedocumentaire over Vreeswijk. De zanger Piter Wilkens bracht twee albums uit (in 2006 en 2010) als eerbetoon aan Cornelis Vreeswijk. De cd's It Fûgeltsje Yn Myn Gitaar en De Fleanende Hollanner bevatten Friestalige bewerkingen van liedjes uit het repertoire van Vreeswijk. In 2005 gaf de IJmuidense muziektheatergroep "Plug In" voorstellingen in het Witte Theater, met allerlei liedjes van Cornelis. De voorstelling was getiteld: Tussen Friet en Staal, welke naam verwijst naar de plaatsen waar de pont over het Noordzeekanaal aanmeert. In augustus 2011 lanceerde het Cornelis Vreeswijk Genootschap de Cornelisroute. Dit is een 17,4 kilometer lange fietsroute die langs allerlei plaatsen in IJmuiden voert die voor de zanger belangrijk waren. In theaterseizoen 2012/2013 staan kleinkunstenaars De Andersons in de Nederlandse theaters met de voorstelling "Vreeswijk & De Andersons", over het leven en met het werk van Vreeswijk. Ook brachten zij de gelijknamige cd uit, met nieuwe vertalingen uit het Zweeds.

De zangstijl van Cornelis Vreeswijk is schatplichtig aan de blues, maar vooral diep geworteld in de Zweedse liedtraditie, de 'visa'. Internationaal kan hij het best worden omschreven als troubadour. Hij begeleidde zichzelf op gitaar, en werd soms ondersteund door een trio. Zijn teksten zijn maatschappijkritisch, met de nodige dosis sarcasme en humor.

In Nederland is hij vooral bekend van liedjes als De nozem en de non en Misschien wordt het morgen beter. Zijn bekendheid in Scandinavië is echter veel groter. Zijn oeuvre daar bedroeg zo'n 35 albums. ***


Tracklist :

01 Veronica
02 Misschien Wordt Het Morgen Beter
03 De Nozem En De Non
04 Felicia
05 Bakker De Baksteen
06 Rietzeiler-blues
07 De Haan En De Hen (Die Nog Maagd Was)
08 Teddybeer (Opus II)
09 Autowasserij-blues
10 Marjolijn (Opus II)
11 Ik Wil 't Niet Pikken
12 Op Leeftijd
13 Hopeloos-blues
14 De Bekommerde Socialist
15 Damrak-blues
16 Daarom Noem Ik Je ''M'n Liefste'' In Een Lied


* Download Link : http://www.nzbindex.nl/release/114354617/CornelisVreeswijk-veronica-Cornelis-Vreeswijk-Veronica.nzb