Post Description

Herman Van Veen - Hin Und Wieder (2014)



*** Ter gelegenheid van de Duitstalige jubileumtour, is verschenen het album ‘Hin und wieder’.
Zes nieuwe stukken en zes oude nieuw opgenomen stukken. ‘Hin und wieder’ is verschenen bij Universal in Duitsland. ***
















Tracklist :

01. Keiner hat gesagt
02. Esel
03. Anders anders
04. Anne
05. Ja, aber was
06. Auch wir, kleine Titanen
07. Liebste
08. Rosa
09. Liedchen
10. Hier ist es gewesen
11. Ich hab' ein zärtliches Gefühl
12. Wenn ich an mein Land denk


*** Hermannus Jantinus (Herman) van Veen (Utrecht, 14 maart 1945) is een Nederlandse clown, cabaretier, schrijver, regisseur, musicus, acteur en presentator. Hij is opgeleid tot violist en zanger. Daarnaast is hij activist voor de rechten van het kind.

Herman van Veen groeide op als enige jongen in een arbeidersgezin (zijn vader was zetter bij een krant) en studeerde viool, zang en muziekpedagogie aan het Utrechts Conservatorium. Tijdens zijn studie in Utrecht speelde Herman van Veen viool in het Utrechts Studenten Koor en Orkest.

In 1965 maakte hij zijn theaterdebuut met het muzikaal-clowneske soloprogramma 'Harlekijn'. Sindsdien reist hij de wereld rond en speelt hij zijn voorstellingen in vier talen. Na een verzoek van UNICEF Nederland en het Haagse Residentie Orkest schreef Van Veen in 1976 een theatervoorstelling over de moedige eend Alfred Jodocus Kwak. Van deze voorstelling werd in 1979 een prentenboek uitgebracht, in 1987 werd Alfred J. Kwak een stripfiguur, waarvan in Japan in 1989 een tot cult geworden 52-delige animatieserie werd gemaakt die wereldwijd te zien was.

Van Veen is ook in Duitsland actief, onder meer als televisiepresentator. Zo presenteerde hij in 1987 het jeugd/kerstprogramma Ich steh an deiner Krippe hier en in 1990 de making of van Alfred J. Kwak. In Nederland presenteerde hij datzelfde jaar het Kinderen voor Kinderen Festival.

Van zijn hand verschenen tot op heden 150 cd's, 12 dvd's, een zestigtal boeken, tientallen scenario's voor onder meer de door hem zelf geregisseerde speelfilms Uit elkaar en Nachtvlinder en voor de muziektheatervoorstellingen Jukebox 2008, de Kamerrevue, Lune, The First Lady (samen met Lori Spee), Chanson de Daniël, Mata Hari, Windekind, Een Dag in September en Margot.

Hij was jarenlang vrijwilliger, bestuurslid en welwillendheids-ambassadeur voor UNICEF Nederland. Tevens stichtte hij verschillende organisaties, waaronder de Stichting Colombine, de Stichting Alfred Jodocus Kwak, de Stichting Roos en de Herman van Veen Foundation. Al deze organisaties zetten zich in en vragen aandacht voor de rechten van het kind door middel van kennisoverdracht en bescheiden projecten in ontwikkelingslanden en Europa.

Herman van Veen is sinds 2005 ambassadeur voor de stichting Music in the Middle East. Begin 2006 presenteerde Van Veen de WK show samen met Jan de Man.

Na de dood van zijn ouders is Herman van Veen gaan schilderen. Hij maakt voornamelijk monochroom abstract werk, dat inmiddels in een aantal Europese galeries en musea te zien is. In februari 2008 werd er een Nederlandse postzegel van hem uitgebracht, een mijlpaal die, naar eigen zeggen, de helft van zijn leven markeert.

Herman van Veen is gehuwd met danseres Gaëtane Bouchez en woont in Soest. Uit zijn eerdere huwelijken met respectievelijk Marijke Hoffman en Marlous Fluitsma heeft hij vier kinderen, onder wie actrice Babette van Veen en Anne van Veen die actief is als zangeres en al enige jaren een eigen theatershow heeft.

Van Veen is drager van de Louis Davidsring die hij in 1976 uit handen van Wim Kan mocht ontvangen. In 1993 werd hij door de toenmalige koningin Beatrix benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In oktober 2008 werd hij Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. De onderscheiding werd opgespeld door Ronald Plasterk, de minister van Cultuur, na de 400ste voorstelling van Van Veen in Carré.

In 1999 kreeg hij uit naam van de Duitse Bondskanselier het Verdienstkreuz am Bande des Verdienstordens der Bundesrepublik Deutschland vanwege zijn bijzondere bijdrage aan de Duits-Nederlandse verhoudingen.

In de loop der jaren is Van Veen vele malen onderscheiden, onder meer met de Goldene Kamera (Alfred Jodocus Kwak), een Silberne Bär (filmfestival van Berlijn), acht Edisons, de Radio 2 Zendtijdprijs 2002, de Prix d'Humanité, Le Grand Prix de l'Académie Charles Cros de Littérature Musicale 2003 voor de theatervoorstelling en cd Chapeau, le Prix de l'Organisation Internationale de la Francophonie 2003 voor de cd Chapeau en met diverse prijzen op The International TV- en Filmfestivals in New York.

In 2004 werd hem de World Peace Flame overhandigd, een symbool voor vrede, vrijheid, eenheid en waarheid, geïnspireerd op de eeuwige vlam die in het huis van Mahatma Gandhi brandt. De Club of Budapest reikte in 2005 aan Van Veen de Planetary Consciousness Award uit, een onderscheiding die ook Michail Gorbatsjov en Nelson Mandela ten deel viel. In dat jaar ontving hij uit handen van Sabine Christiansen in de Rolduc Abdij te Kerkrade tevens de Martin Buber-Plaquette 2005 voor de manier waarop hij met respect en liefde betrokken is bij de medemens. Deze in 2002 ingerichte onderscheiding ging voor het eerst naar de oud Bondskanselier Helmut Schmidt en in 2007 naar mensenrechtenactiviste en topmodel Waris Dirie. Op 9 december 2009 kreeg hij een eredoctoraat van de Vrije Universiteit Brussel.

Ter ere van zijn 65ste verjaardag ontving hij op 14 maart 2010 de Edison Oeuvreprijs.

Op 29 november 2014 ontving Herman van Veen de Frans Banninck Cocqpenning van de stad Amsterdam omdat hij volgens de gemeente door zijn honderden op televisie uitgezonden voorstellingen in Amsterdamse theaters de stad op een bijzondere wijze binnen Nederland heeft uitgedragen. ***

















* Download Link : http://www.nzbindex.nl/release/118416087/HermanvanVeen-hinundwieder-Herman-Van-Veen-Hin-Und-Wieder-2014.nzb