Post Description

Sinead O'Connor - I'm Not Bossy, I'm the Boss [deluxe Edition] (2014)


De Ierse Sinead O’Connor heeft er al een hele carrière opzitten met de nodige ups en downs. Tegelijk is ze het soort artiest waarnaar je telkens weer benieuwd bent. Dit is bij haar tiende studio-album niet anders.

De titel I’m Not Bossy, I’m The Boss klinkt potig, maar de cd bevat vooral radiovriendelijke popmuziek met hier en daar een rockerig randje. ‘Ik wilde dit keer een popalbum maken’, zegt ze zelf ook.

Er staan 15 korte nummers op die zijn ingeblikt door producer John Reynolds (haar eerste man) met wie ze al sinds haar eerste album samenwerkt. 

I’m Not Bossy, I’m The Boss komt uit op 11 augustus. 

Sinead O’Connor staat op 30 september in de AB in Brussel.











Tracklist :

01. How About I Be Me (03:25)
02. Dense Water Deeper Down (03:32)
03. Kisses Like Mine (02:28)
04. Your Green Jacket (03:23)
05. The Vishnu Room (02:47)
06. The Voice of My Doctor (03:36)
07. Harbour (04:40)
08. James Brown [with Seun Kuti] (03:05)
09. 8 Good Reasons (03:26)
10. Take Me to Church (03:01)
11. Where Have You Been? (03:02)
12. Streetcars (04:28)
13. How Nice a Woman Can Be [bonus track] (03:02)
14. Make a Fool of Me All Night [bonus track] (03:36)
15. Little Story [bonus track] (03:06)


*** Sinéad Marie Bernadette O'Connor (Dublin, 8 december 1966) is een Iers singer-songwriter. Haar voornaam wordt uitgesproken als 'sji-neid'.

O'Connor groeide op in Glenageary, een voorstadje van Dublin, als middelste van vijf kinderen. Ze was acht toen haar ouders, Sean en Marie O'Connor, na een moeizaam huwelijk gingen scheiden en het gezin daarbij in tweeën werd gesplitst. O'Connor bleef bij haar moeder die haar geestelijk, lichamelijk en seksueel mishandelde; na vier jaar kreeg ze er genoeg van en trok ze bij haar hertrouwde vader in. Een verbetering was dit niet want O'Connor veranderde in een rebelse tiener die van school spijbelde en winkeldiefstalletjes pleegde.

Op haar vijftiende werd O'Connor op een tuchtschool geplaatst; ze werd er aan het strenge regime van de nonnen onderworpen, maar ook ontwikkelde ze er haar muzikale kwaliteiten. Dit leidde tot een opname (Take My Hand) met de formatie In Tua Nua die haar echter niet aannam vanwege haar leeftijd.
Een jaar later ging O'Connor naar een kostschool in Waterford waar de regels een stuk soepeler waren; met hulp van de leraar Iers nam ze er haar eerste demo op bestaande uit twee covers en twee eigen songs die later op haar debuutalbum kwamen te staan.

Via een advertentie die ze in het muziekblad Hot Press had geplaatst maakte O'Connor in 1984 kennis met Columb Farrelly. Samen richtten ze de band Ton Ton Macoute op en verhuisden ze naar Dublin; Sinead stopte met school om zich op haar zangcarrière te richten.

Ton Ton Macoute leunde op thema's als hekserij, mystiek en wereldmuziek; de naam was ontleend aan de zombies uit de Haïtiaanse mythen. O'Connor werd door het publiek omarmd als blikvangster en drijvende kracht. Ze stapte echter uit de band nadat haar moeder op 10 februari 1985 bij een auto-ongeluk om het leven kwam.

O'Connor verhuisde naar Londen en dankzij de met Ton Ton Macoute opgebouwde credits tekende ze een contract bij Ensign Records. Ze werd gekoppeld aan manager Fachtna O'Ceallaigh en nam Heroine op voor de soundtrack van de film Captive; dit nummer schreef ze met U2-gitarist The Edge.

O'Ceallaigh, een man met een uitgesproken mening over muziek en politiek, was voorheen werkzaam bij het door U2 opgerichte platenlabel Mother maar werd ontslagen nadat hij in een interview zijn werkgevers afkraakte. O'Connor werd hierdoor aangestoken en liet van zich spreken als pro-IRA en anti-U2 (vandaar het nummer This Is A Rebel Song).

Ook haar producer Mick Glossop moest het uiteindelijk ontgelden. Vier maanden zaten ze in de studio en ze konden het maar niet eens worden over hoe het debuutalbum moest klinken; uiteindelijk werden de opnamen vernietigd. Daar kwam ook bij dat de twintigjarige O'Connor zwanger was van de latere Transvision Vamp-drummer John Reynolds en dat de platenmaatschappij een abortus eiste. Dankzij de overtuigingskracht van O'Ceallaigh mocht O'Connor zelf haar album produceren. En om duidelijk te maken dat ze zich geen trendy image liet opdringen schoor ze haar hoofd helemaal kaal.

O'Connor is viermaal getrouwd geweest en ze heeft vier kinderen. In april 1999 nam zij haar dochter Róisín onbevoegd mee van vader John Waters. Zij had oorspronkelijk afstand gedaan van de zorg voor haar dochter. In 2002 maakte ze bekend biseksueel te zijn. ***



* Download Link : http://www.nzbindex.nl/release/111017808/Sinead-OConnor-not-bossy-Sinead-OConnor-Im-Not-Bossy-Im-the-Boss-Deluxe-Edition-2014.nzb