Post Description

Tom Petty And The Heartbreakers - Anthology Through The Years [r.i.p.]


De Amerikaanse rockmuzikant Tom Petty is op 66-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een hartaanval. Dat bevestigde de manager van de artiest, nadat een eerder bericht over de dood van Petty was ingetrokken.

Petty kreeg volgens manager Tony Dimitriades een hartinfarct in zijn huis in Malibu. Hij werd overgebracht naar het ziekenhuis, maar daar kon niets meer voor hem gedaan worden. De rockster overleed volgens een verklaring in het bijzijn van familieleden, vrienden en bandleden

De rocker was eerder al doodverklaard door CBS News, dat claimde de informatie te hebben bemachtigd via de politie in Los Angeles. Dat korps liet daarop weten helemaal geen informatie te hebben over de dood van Petty. „De oorspronkelijke informatie is per ongeluk verstrekt aan sommige mediabronnen”, twitterde de LAPD, die excuses aanbood. Petty lag toen voor zover bekend nog aan de beademing.

De artiest kreeg in wereldfaam met zijn band The Heartbreakers, opgericht in 1976. Hij had al in de beginjaren van zijn carrière grote hits als Breakdown en American Girl. Er zouden nog verscheidene volgen. Behalve met de Heartbreakers had Petty ook succes als lid van de supergroep Traveling Wilburys, met Bob Dylan, George Harrison, Jeff Lynne en Roy Orbison. Bovendien bracht hij een aantal soloplaten uit.

Tom Petty and the Heartbreakers gaven in september nog drie concerten in Los Angeles, de laatste een week geleden. Ze speelden in een uitverkochte Hollywood Bowl. Petty kondigde in december 2016 in het blad Rolling Stone een grote tournee aan om het veertigjarig bestaan van de band te vieren, met 53 optredens in 24 staten.












* Tracklist CD 1

01 Breakdown 2:43
02 American Girl 3:34
03 Hometown Blues 2:12
04 The Wild One, Forever 3:00
05 I Need To Know 2:24
06 Listen To Her Heart 3:02
07 Too Much Ain't Enough 2:56
08 Refugee 3:22
09 Here Comes My Girl 4:25
10 Don't Do Me Like That 2:43
11 Even The Losers 3:59
12 The Waiting 4:00
13 A Woman In Love (It's Not Me) 4:22
14 Stop Draggin' My Heart Around 4:03 [with Stevie Nicks]
15 You Got Lucky 3:38
16 Straight Into Darkness 3:49
17 Change Of Heart 3:18

* Tracklist CD 2

01 Rebels 5:20
02 Don't Come Around Here No More 5:04
03 The Best Of Everything 4:02
04 So You Want To Be A Rock & Roll Star 3:39
05 Jammin' Me 4:08
06 It''ll All Work Out 3:12
07 Love Is A Long Road 4:07
08 Free Fallin' 4:18
09 Yer So Bad 3:07
10 I Won't Back Down 2:56
11 Runnin' Down A Dream 4:24
12 Learning To Fly 4:03
13 Into The Great Wide Open 3:43
14 Two Gunslingers 3:09
15 Mary Jane's Last Dance 4:32
16 Waiting For Tonight 3:31
17 Surrender 2:54












Thomas Earl Petty (Gainesville (Florida), 20 oktober 1950 – Malibu, 2 oktober 2017) was een Amerikaans muzikant. In 1976 brak hij door met zijn band Tom Petty & the Heartbreakers. Zijn muzikale stijl wordt regelmatig vergeleken met die van Bob Dylan en Neil Young.

Tom Petty werd in 1950 geboren in Gainesville, Florida. Op zijn zeventiende ging hij van school om zich aan te sluiten bij de band Mudcrutch. In deze band zaten ook de latere Heartbreakers-leden Mike Campbell (gitaar) en Benmont Tench (keyboard). Begin jaren zeventig ging de band weer uit elkaar, vlak nadat de groep een contract was aangeboden door Shelter Records.

Tom Petty trok hierna enige tijd van de ene band naar de andere, tot hij zich in 1975 weer aansloot bij Tench en Campbell, die inmiddels een samenwerking waren aangegaan met Ron Blair (basgitaar) en Stan Lynch (drums). Het vijftal noemde zichzelf The Heartbreakers. In 1976 kwam het album Tom Petty & the Heartbreakers uit. Het album deed weinig in de Verenigde Staten, maar was in het Verenigd Koninkrijk een groot succes, mede doordat de band daar op tournee ging als openingsact voor Nils Lofgren. Na het Britse succes sloeg het album ook in Amerika aan. You're Gonna Get It, het tweede album uit 1978, was de eerste grote hit in hun thuisland.

Door overnames moesten Petty en the Heartbreakers in 1979 van label wisselen, en kwamen zo terecht bij Backstreet Records. Eind 1979 kwam het derde album uit, Damn the Torpedoes. Het album was een groot succes: het werd goed ontvangen bij zowel de critici als het grote publiek, en de band scoorde enkele hits.

In 1981 verscheen de opvolger van Damn the Torpedoes; Hard Promises. Ook produceerde Petty het comeback-album van Del Shannon en nam hij een zelfgeschreven duet op met Stevie Nicks. De Fleetwood Mac-zangeres was zo'n groot fan van The Heartbreakers dat ze deze sound wilde hebben voor haar eerste soloplaat. Het oorspronkelijke nummer dat Petty zou leveren besloot hij voor zichzelf te houden nadat Nicks tijdens het voorzingen spontaan de tweede stem pakte.

Na Long After Dark, het album uit 1982, verliet bassist Ron Blair de groep. Hij werd vervangen door Howie Epstein.

In 1985, drie jaar later, verscheen Southern Accents; op dit album, geproduceerd door Dave Stewart van de Eurythmics probeerde de band nieuwe genres uit. Ook ditmaal hield Petty een nummer voor zichzelf dat hij eigenlijk voor Stevie Nicks had geschreven. Don't Come Around Here No More werd mede dankzij de Alice in Wonderland-clip een hit.

Na dit album ging de band op tournee met Bob Dylan. Dylan speelde ook in het nummer "Jammin' Me" voor het album Let Me Up (I've Had Enough) uit 1987. Nadat dit album uitkwam, werd Petty's huis verwoest door een brand.

In 1988 werd Petty lid van de Traveling Wilburys, een all-star band die ook bestond uit George Harrison, Roy Orbison, Bob Dylan en Jeff Lynne. Het jaar daarop bracht hij zijn eerste soloalbum uit, Full Moon Fever. Dit album werd geproduceerd door Lynne en bevatte onder andere de hit Free fallin' (het openingsnummer). In 1991 keerde Petty weer terug naar The Heartbreakers. Met hen bracht hij het album Into the Great Wide Open uit.

In 1993 kwam de Greatest Hits-cd uit, met daarop twee nieuwe tracks, beide geproduceerd door Rick Rubin. Een van die tracks was "Mary Jane's Last Dance". Voor dit nummer ontving de band in 1994 een MTV Video Music Award voor Best Male Video. In datzelfde jaar kwam Wildflowers uit, wat commercieel het grootste succes van de band werd. Stan Lynch was inmiddels producer geworden en dus moest er een vervanger worden gezocht. Ex-Nirvana-drummer Dave Grohl deed mee bij een televisie-optreden maar bedankte voor een vaste plek omdat hij bezig was met het eerste album van de Foo Fighters. De uiteindelijke keuze viel op Steve Ferrone (ex-Average White Band).

In 1996 maakte de band de soundtrack van de film She's the One. Daarna volgden Echo (1999), The Last DJ (2002) , Highway Companion (2006) en Mojo (uitgebracht op 11 juni 2010).

Tussendoor verscheen in 2008 het album Mudcrutch, dat werd opgenomen met de heropgerichte band van die naam (Petty met Randall Marsh, Tom Leadon, Mike Campbell en Benmont Tench).

In juli 2014 brachten Tom Petty and The Heartbreakers Hypnotic Eye in de wereld, een rockend album dat teruggrijpt naar de roots en tegelijkertijd erg modern aandoet. Hiermee revancheerde de band zich voor de tegenvallende reacties op Mojo uit 2010.[1]

In 2017 ging de band op tournee ter gelegenheid van het veertigjarig jubileum. Petty kreeg vlak na deze tournee een hartaanval in zijn huis in Malibu.